«Θέλουμε καλή υγεία. Θέλουμε καθαρό αέρα. Θέλουμε καθαρό νερό. Θέλουμε λίγα ζώα. Θέλουμε πολλά ζώα. Θέλουμε λίγα παιδιά. Θέλουμε λίγα μικρόβια. Θέλουμε επιτήρηση. Ασφάλεια. Θέλουμε όρια. Και θέλουμε και αριθμούς. Επί–ζώντες. Έχετε χρόνο.»
«Παρατηρούσα τους τοίχους των σπιτιών– έχει πολύ τζάμι αυτή η πόλη. Με περίεργες ραφές πάνω. Δυσκολεύεσαι να καταλάβεις από τι υλικό είναι. Έχω ξαναπεράσει, λέω, από ’δω. Πηγαίνοντας πού, είναι αδύνατο να θυμηθώ. Συνέχισα να περπατάω. Δεν είχα καθόλου στο νου μου την ώρα. Θα φτάσω στο τέρμα αυτού του δρόμου, λέω. Άκουγα λίγα πράγματα και μακριά. Και δεν έφτασα.»
Αποσπάσματα από το θεατρικό έργο «Pet City»
Με έναυσμα τη θεατρική παράσταση με τίτλο «Pet City» της σκηνοθέτιδας Μαίρης Ξανθοπουλίδου που παίχτηκε στο θέατρο Σημείο το Μάιο 2010, μια ομάδα καλλιτεχνών εμπνέεται και δημιουργεί έργα για την έκθεση «The Pet City Exhibition». Το δελτίο τύπου της παράστασης αναφέρει: «Σε μία συνθήκη του μέλλοντος –ένα μέλλον που μπορεί να είναι τόσο κοντινό όσο και η επόμενη μέρα– και σ’ έναν τόπο που δεν καθορίζεται, πέντε νέοι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να ζουν χωρίς οξυγόνο, χωρίς άφθονο νερό, με ανακατεργασμένα τρόφιμα και περιορισμένες ελευθερίες και να φροντίζουν να είναι υπάκουοι απέναντι στην καθεστηκυία τάξη, όπως δηλαδή προτιμά κάθε ιδιοκτήτης το κατοικίδιο του. Πόσο μακριά είναι αλήθεια ο πλανήτης μας απ’ αυτήν την πραγματικότητα και πώς οι άνθρωποι αντιδρούμε σ’ αυτό;»
Ένας τέτοιος κόσμος δε μπορεί πια να χαρακτηριστεί ούτε σουρεαλιστικός, ούτε αληθοφανής παρά μόνο επικίνδυνα πιθανός. Οι διαφορές ανάμεσα σε μια παρόμοια εφιαλτική διαβίωση και σε αυτήν που μπορεί να αποτελεί τη σημερινή, καθημερινή εμπειρία των κατοίκων κάποιων αθηναϊκών περιοχών είναι συχνά τόσο ισχνές που επιβεβαιώνουν ότι αυτό το «μέλλον» συμβαίνει τώρα κάπου δίπλα μας, εδώ. Από τη μια, όταν προτεραιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης γίνεται η ίδια η επιβίωση, το ένστικτο συνενώνει τους πάντες και κάθε είδους ανομοιογένειες εξομοιώνονται. Ταυτόχρονα όμως ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι χειρίζονται υπό τέτοιες συνθήκες τα όρια της ανθρώπινης κατάστασης, θέτει ερωτήματα για την ίδια την ανθρώπινη φύση. Η ανθρώπινη ζωή και το φυσικό περιβάλλον που τη φιλοξενεί έχουν μια αλληλένδετη σχέση όπου το ένα επηρεάζει άμεσα το άλλο. Πώς θα μοιάζει άραγε το περιβάλλον στον κόσμο του αυτοματοποιημένου ανθρώπου, αυτού που δρα πια μηχανικά, αφού του στερούν το δικαίωμα της ελευθερίας σε κάθε κομμάτι της ζωής του; Με ποιο τρόπο θα αντιδράσουν οι γενεσιουργές δυνάμεις της φύσης μπροστά σε μια τέτοια πραγματικότητα διαβίωσης του ανθρώπου; Ποιοι νέοι μύθοι θα δημιουργηθούν για να ερμηνεύσουν το σύγχρονο κύκλο της γέννησης, της καταστροφής και της αναγέννησης, της αιώνιας ανακύκλωσης;
Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες στην έκθεση «Τhe Pet City Exhibition» θα προσπαθήσουν να δώσουν με τις δημιουργίες τους απαντήσεις και να καταθέσουν καινούριες ερωτήσεις.
Επιμέλεια: Βασιλική Αθηνά Βαγενού, Ιστορικός Τέχνης | Γιώργος Τσεριώνης, Εικαστικός...περισσότερα
George Alexandrakis, Φωτογραφία
Καταγράφεται ο τρόμος της ασφυξίας -κυριολεκτικά και μεταφορικά- στην σκληρή έκφραση του προσώπου μιας γυναίκας τη στιγμή που η ζωή της κρίνεται από την ύπαρξη μιας και μόνο φουσκάλας οξυγόνου.
Ο George Alexandrakis τον Οκτώβριο 2010 παρουσίασε την δεύτερη ατομική του έκθεση σε gallery στο Κολωνάκι, με κριτική της Μίνας Παπαθεοδώρου Βαλυράκη. Το 2008 έκανε την πρώτη του Ατομική έκθεση με θέμα «Το φιλμ της ζωής». Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα: Art Space (Μαρούσι 2009), Adam Gallery (Κολωνάκι 2009), Art Café Figaro (Ρέθυμνο 2009), Hotel Ίκαρος (Ηράκλειο 2009), Χρώματα (Σύρος 2009), Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα Μερκούρη (επιμέλεια έκθεσης Ίριδα Κρητικού), Πολυχώρος Αθηναΐς, Φεστιβάλ Νέων, Πολιτιστικό Κέντρου Φωκίδας, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Άμφισσας, Modern Art Exhibition Λαμίας, Σχολή Ορνεράκη κ.α Έχει επιμεληθεί και αναλάβει φωτογράφιση για τις θεατρικές παραστάσεις των θεατρικών έργων «Pet City», «Όπως η Θέλμα και η Λουίζ», «Συμβολαιογράφος», «Medea Redux», «Υπό το Μηδέν», «Το Ημερολόγιο της Άννας Φράνκ», «Stage Struck», «Φύλλο Σιγής», «Madame Flo» κ.α. Συμμετείχε στη διεθνή διοργάνωση HEARTS IN ATHENS ’08 με συμμετοχή 3 έργων. Έχει βραβευτεί το 2005 στην Αμερική και το 2008 στις Βρυξέλλες και βραβείο διάκρισης από το Περιοδικό Ως3 (Αθήνα). Επιπλέον φωτογραφικό του υλικό βρίσκεται σε λευκώματα, βιβλία, ημερολόγια, θεατρικά προγράμματα – αφίσες , ιστοσελίδες, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 2010 έκανε την διεύθυνση φωτογραφίας στο βίντεο κλιπ του τραγουδιστή – μουσικού Lolek και το 2011 το video clip του Βαγγέλη Μαρκαντώνη. Φωτογραφικό του υλικό έχει συμπεριληφθεί σε λεύκωμα που κυκλοφορεί στην Αμερική, σε καλλιτεχνικό λεύκωμα του Hearts in Athens. Επίσης έχει συνεργαστεί με το περιοδικό Nautica για φωτογραφική κάλυψη άρθρων. Έχει υπάρξει εξωτερικός συνεργάτης με περιοδικά μόδας. Το 2010 συμμετείχε στις φωτογραφίσεις για την Καμπάνια «Pit Bull Rescue». Πρόσφατα κυκλοφορεί το πρώτο φωτογραφικό παραμύθι «ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΓΟΥΝΑΡΑΚΗΣ, Ένας φίλος για μένα, ένας φίλος για σένα».
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Blanka Amezkua, Φωτογραφία
Στο έργο που παρουσιάζουν η Blanka Amezkua και ο Σωτήρης Παπανικολάου αλλοιώνονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου μιας γυναίκας ως μια ευθεία αναφορά στη «διάβρωση» που υφίσταται το άτομο από την αγριότητα της εποχής.
Η Blanka Amezkua σπούδασε ζωγραφική, στην ΦλωρεντίαΙταλία και έλαβε το πτυχίο της από το California State University Fresno. Δουλεία της έχει εκτεθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Μεξικό, και η Ελλάδα στο MoMA–P.S.1, Exit Art, στο Bronx Museum of the Arts, στο El Museo del Barrio, στο Queens Museum of Art, στο πανεπιστήμιο Towson, στο Mission Πολιτιστικό Κέντρο Λατινικής Τέχνης στο Σαν Φρανσίσκο, στο Movimiento de Arte y Cultura Latino Americana (MACLA), στο Casa John Spencer, και στο The Taller Boricua, στο Booze Cooperativa, μεταξύ άλλων. Επερχόμενη ομαδική έκθεση: Υπό την Επήρεια: Κόμικς και Σύγχρονη Τέχνη στο Lehman College Art Gallery, Bronx, Νέα Υόρκη. Επιμέλεια έκθεσης: Susan Hoeltzel, Ιανουάριος – Μάρτιος, 2012. sExplosion στο Booze Cooperativa, Αθήνα, Ελλάδα, επιμέλεια: Μεγακλής Rugakos, Νοέμβριος 2011. It’s Us at Art Base, Βρυξέλλες, Βέλγιο, Φεβρουάριος–Μάρτιος 2012, επιμέλεια: Βασιλική Αθηνά Vayenou. Το 2008 ξεκίνησε ένα έργο στην κρεβατοκάμαρά της οργανομένο από εικαστικούς, που ονομάζεται Bronx Blue Bedroom Project (BBBP). Η τεκμηρίωση του BBBP είχε παρουσιαστεί σε δύο πρόσφατες εκδηλώσεις τέχνης φέτος στην Νέα Υόρκη. Η πρώτη παράσταση ήταν Greater New York: Πενταετής Ανασκόπηση στο MoMA–PS 1 και Εναλλακτικές Ιστορίες στην Exit Art. Το 2010 άρχισε το 3///3 … τρεις τοίχοι τις Τετάρτες … Ως μια ανοιχτή πρόσκληση για καλλιτέχνες από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη για να εκθέσουν τα έργα τους σε τρία κινητά τοιχώματα που κουβαλάει και τοποθετεί σε δημόσιους χώρους. Το 3///3 προς το παρόν κινείται σε όλη την πόλη της Αθήνας. Αναφορές του έργου της περιλαμβάνονται στις New York Times, TimeOut, Daily News, Art21: blog, Queens Chronicle, Διεθνές Μουσείο της Γυναίκας, WNYC, καθώς και άλλες εκδόσεις. Ζει και εργάζεται μεταξύ Cuernavaca (Μεξικό), Αθήνα (Ελλάδα) και Νέα Υόρκη (ΗΠΑ).
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Alessandra Dimitra, Σχέδιο
Το τρίπτυχο έργο υπαινίσσεται τα διαφορετικά κοινωνικά πρότυπα και τις αντικρουόμενες νοοτροπίες που κυριαρχούν στις κατά τα άλλα παράλληλες και πολλαπλές πραγματικότητες που βιώνουν οι λαοί σήμερα.
Η Alessandra Dimitra γεννήθηκε το 1966 στη Κόρινθο. Ζει και εργάζεται ως εικαστικός στο Βερολίνο και στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στο Ινστιτούτο Καλών Τεχνών στο J. Gutenberg University Mainz (1991–1995). Από το 1999 είναι μέλος της Γερμανικής Ένωσης Εικαστικών BBK. Από το 1988 εργάζεται ως ελεύθερος εικαστικός εκπαιδευτικός, διδάσκοντας ζωγραφική και σχέδιο, οπτικές επικοινωνίες και μεθοδολογία σχεδιασμού, χρωματολογία και ιστορία τέχνης σε διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα όπως University Paderborn, Faculty of Arts and Humanities, Media Academy Berlin, Silicon Studio Berlin, BBW Institute of Berlin, Design Academy Berlin. Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις διεθνώς.
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Amarildo Topalis, Ζωγραφική
Εμπνευσμένο από σκηνή της θεατρικής παράστασης, το έργο καταδεικνύει με δυναμικό τρόπο την απόλυτη εξάρτηση του ανθρώπου από τη φύση, δίνοντας νέο «νόημα» στην έννοια της διαδικασίας της τεχνητής αναπνοής, της ανα-τροφοδότησης.
Ο Amarildo Topalis σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά Πληροφορική, ασχολείται με τη ζωγραφική, design και video art. Εικονογραφεί παιδικά παραμύθια και εξώφυλλα βιβλίων. Έργα του έχουν χρησιμοποιηθεί ως σκηνικά σε τηλεοπτικές εκπομπές, διαφημιστικά σποτ και τηλεοπτικά σήριαλ ενώ έργα ζωγραφικής του ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές. Έχει εκθέσει ατομικά και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα. Έχει κάνει video clips, αφίσες και άλλο έντυπο υλικό. Έχει διακριθεί με το τρίτο βραβείο διαφημιστικής καμπάνιας στον Πανελλήνιο διαγωνισμό «Δέλτα – 10 Χρόνια Nirvana» (2006) και με βραβείο αφίσας στον Πανελλήνιο διαγωνισμό «10 Χρόνια Ως3» (2008).
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Ανδρέας Βούσουρας, Εγκατάσταση
Υβριδικά όντα ανταλλάσσουν μεταξύ τους ρόλους, ο άνθρωπος και το αγαπημένο του κατοικίδιο γίνονται υπηρέτης και αφέντης αντίστοιχα, αποικοδομώντας την επιβολή της εξουσίας και την υποταγή ως μηχανισμούς επέμβασης στην ανθρώπινη μοίρα.
Ο Ανδρέας Βούσουρας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Είναι αυτοδίδακτος. Παράλληλα με τη δραστηριότητα του ως εικαστικός, έχει συνεργαστεί με ομάδες χορού και θεάτρου (σκηνογραφία και μουσική επιμέλεια). Έχει πραγματοποιήσει 16 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και έχει συμμετάσχει σε πενήντα ομαδικές διοργανώσεις, στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Ιταλία, Τουρκία, Αυστρία, Γερμανία, Πορτογαλία, Βραζιλία, ΗΠΑ).
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Δημήτρης Γκιζίνος, Φωτογραφία αναλογικά επεξεργασμένη
Με τη χρήση έντονων χρωματικών αντιθέσεων και δημιουργείτε ένα «περιστατικό εκτάκτου ανάγκης», δίνοντας έμφαση στη σκληρή γεωμετρικότητα ενός σύγχρονου αστικού τοπίου που «βομβαρδίζεται» από την ένταση του φωτός που το περιβάλλει.
Ο Δημήτρης Γκιζίνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών s’ Hertochenbosch στην Ολλανδία (1985–1988) και στην Ανώτατη Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Βερολίνο (1988–1989). Απέκτησε το πτυχίο του από την Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών s’ Hertochenbosch στην Ολλανδία το 1990. Το 1997 πήρε την υποτροφία Bosch. Έχει εκθέσει ατομικά και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, στη Γερμανία και στην Ολλανδία.
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Έλλη Γρίβα, Ζωγραφική
Κατακερματίζοντας τις μορφές, ερχόμαστε με δυναμικό τρόπο αντιμέτωποι με την αποκοπή του σύγχρονου ανθρώπου από το περιβάλλον του που μοιάζει να βρίσκεται λίγο πριν την έκρηξη.
Η Έλλη Γρίβα φοιτά στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης μεταξύ 1990 και 1992. Το 1994 εισάγεται πρώτη με υποτροφία στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας από όπου και παίρνει το πτυχίο της το 1999. Έχει εκθέσει ατομικά και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα. Από το 2002 ασχολείται με εικονογραφήσεις παιδικών βιβλίων. Τον Φεβρουάριο του 2009, με αφορμή την ατομική της έκθεση στον Αστρολάβο, με τίτλο «Ναι. Το Δεμένο Σπίτι» οι εκδόσεις «Αίθουσα Τέχνης Ναυπλίου , Μαρία Γκούμα» εξέδωσαν σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων (500), μια ποιητική συλλογή της Έλλης Γρίβα, με τίτλο «Ναι. 49 ζωγραφισμένα ποιήματα». Ζει και εργάζεται στην Αθήνα
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 15/11/2011]
Χριστόφορος Δουλγέρης, Φωτογραφία
Ένα μολυσμένο ποτάμι σε μια ελληνική αγροτική περιοχή ακροβατεί ανάμεσα στην απόλυτη καταστροφή της φύσης από τα χέρια του ανθρώπου και την ύστατη προσπάθεια της ίδιας να υπερασπιστεί τους νόμους της, γεννώντας νέα «ζωή».
Ο Χριστόφορος Δουλγέρης γεννήθηκε το 1975 στην Ελλάδα. Το 1988 μετακόμισε με την οικογένεια του στη Γερμανία στο Έσσεν. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1992–1997). Μετακόμισε στο Λονδίνο το 1999 όπου και σπούδασε φωτογραφία στο Camberwell College of Arts και εργάστηκε μαζί με μερικούς από τους πιο διάσημους Βρετανούς φωτογράφους διαφήμισης. Επέστρεψε στην Αθήνα το 2003 όπου και εργάζεται ως φωτογράφος. Συμμετέχει σε εκθέσεις στην Ελλάδα από το 1995.
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Αποστόλης Ζολωτάκης, Κολλάζ
Σκόρπια, χρησιμοποιημένα τσιγάρα, τάματα και μια ανθρώπινη φιγούρα με «κενό» πρόσωπο υπονοεί την καύση, επομένως και τη μείωση του οξυγόνου και τις τρομακτικές συνέπειες της για τον άνθρωπο και τη φύση.
Ο Αποστόλης Ζολωτάκης γεννήθηκε το 1963 στην Αθήνα. Το 1983 ξεκίνησε τις σπουδές του στο Minerva Art Academy στο Groningen της Ολλανδίας. Το 1988 αποφοίτησε στη γραφιστική και τη φωτογραφία και το 1990 σε γραφικά ηλεκτρονικών υπολογιστών, μεταξοτυπία και ζωγραφική. Το 1990–1991 εργάστηκε ως καλλιτέχνης στο SCAN (πρώην Εθνικό Ινστιτούτο της Ολλανδίας για Γραφικά Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Κινούμενα Σχέδια και Πολυμέσα). Από το 1990 έχει παρουσιάσει το έργο του στην Ολλανδία (Design Institute – Άμστερνταμ, «Fort Lux» – IJmuiden, «Van IJ tot Zee» – CSM Άμστερνταμ, Oerol Festival – Terschelling, –Noorderlicht–Groningen κ.α.), οπού ζει και εργάζεται, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στις Η.Π.Α., στην Αυστραλία, στη Ρωσία και στην Ιαπωνία. Στην Ελλάδα παρουσιάζει την δουλειά του από το 2006. Στην πιο πρόσφατη παρουσίαση του έργου του το 2009–2010 συγκαταλέγονται ατομικές εκθέσεις στο Ολλανδικό Ινστιτούτο Αθηνών, στο Πολιτιστικό Κέντρο «Λ. Κανελλοπούλου» στην Ελευσίνα («Αισχύλεια 2009«) στην CheapArt (2010) στο Herakleidon (2011) στην Αθήνα.
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Αντιγόνη Καββαθά, Ζωγραφική
Την πανάρχαια, παγιωμένη από τους αιώνες και το μύθο σχέση του φιδιού με τις χθόνιες δυνάμεις και τη γονιμότητα, μας υπενθυμίζει ο πύθωνας, ο οποίος κατοικεί σε κόσμους όπου η πίστη στον αέναο κύκλο της γέννησης, του θανάτου και της αναγέννησης οδηγεί στην εμπειρία μιας υπερβατικής πνευματικά πραγματικότητας.
Η Αντιγόνη Καββαθά γεννήθηκε το 1955 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας στο εργαστήριο Γιάννη Μόραλη από το 1974 έως το 1979. Το 1979 παρακολούθησε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου του Κεμπέκ στο Μόντρεαλ, Καναδάς. Το 1980 σπούδασε Ιστορία Αμερικάνικης Τέχνης και Ζωγραφική στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στις ΗΠΑ. Το 1981 σπούδασε σχέδιο και ζωγραφική στο Art Students League of New York, στη Νέα Υόρκη, ΗΠΑ. Απέκτησε το μεταπτυχιακό της στη Ζωγραφική από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης στις ΗΠΑ το 1984. Έχει εκθέσει ατομικά και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα τις υπάρχουν σε συλλογές στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ.
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 15/11/2011]
Αλέξανδρος Κακλαμάνος, Εγκατάσταση
Μια ομάδα από ποντίκια εξερευνά τη «δόση» τροφής που έχει βρει και αναμένει με μια πειθαρχία που θυμίζει στράτευμα, κάνοντας έναν κυνικό παραλληλισμό ανάμεσα στον άνθρωπο και το απανταχού παρόν τρωκτικό.
Ο Αλέξανδρος Κακλαμάνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982. Απέκτησε το πτυχίο Οικονομικών Επιστημών από το Α.Π.Θ. Το 2005. Το 2006 ξεκίνησε τις σπουδές του στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών. Το 2010 συμμετέχει στο πρόγραμμα Erasmus–Socrates, στην Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών (Artesis) στην Αμβέρσα του Βελγίου, στο τμήμα In Situ. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο Βέλγιο. Ζει στην Αθήνα και είναι τελειόφοιτος στην Α.Σ.Κ.Τ.
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Ευσεβία Μιχαηλίδου, Γλυπτική
Με φυσικά υλικά δημιουργούνται σώματα εντόμων που παραπέμπουν σε μορφώματα απολιθωμάτων, τα ορατά απομεινάρια της διαδικασίας φθοράς στην οποία υπόκειται αναπόφευκτα κάθε μορφή ζωής.
Η Ευσεβία Μιχαηλίδου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας (1985–1990) στο εργαστήριο του Δημήτρη Μυταρά υπό την επίβλεψη της καθηγήτριας Ρένα Παπασπύρου. Σπούδασε γλυπτική στο εργαστήριο του Θεόδωρου Παπαγιάννη (1997–1999). Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών της Ελλάδας και της εικαστικής ομάδας «Ο Κήπος». Έχει εκθέσει ατομικά και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Θανάσης Νεοφώτιστος, Εγκατάσταση
Ένα παραμυθένιο σπίτι και το μίκρο-οικοσύστημα τοποθετείται μέσα σε μια γυάλα σαν ένα κατοικίδιο ή ως είδος προς εξαφάνιση και παρατήρηση, «προφητεύοντας» ένα πιθανό μελλοντικό παγκόσμιο σενάριο.
Ο Θανάσης Νεοφώτιστος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Δ.Π.Θ., στη Ξάνθη. Εργάζεται ως αρχιτέκτονας. Σπουδάζει σκηνοθεσία στο AMC/ΑΚΜΗ Film Studies.
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 15/11/2011]
Μαρία Ξανθοπουλίδου, Φωτογραφία
Σε μακρινό πλάνο άποψη μιας πόλης που ενώ είναι «τόσο κοντά» μοιάζει ήδη να ανήκει στο μέλλον και με μια φευγαλέα ματιά «αιχμαλωτίζει» ένα σύμπλεγμα κτηρίων όπου απουσιάζει η ανθρώπινη μορφή, δηλαδή η αντίσταση.
Η Μαρία Ξανθοπουλίδου σπούδασε Θεατρολογία και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους: «Ευπειθώς Αναφέρω», «Σε Παρά–καλώ», και «Reality Saw». Στο θέατρο έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: «Ράφτης Κυριών» του Ζώρζ Φευντώ, το 2008 με τη θεατρική ομάδα «Σκηνοβάτες», το «Χρονικό Διάστημα», μια παράσταση βασισμένη σε ποίηση της Κικής Δημουλά, το 2009 στο Θέατρο Τέχνης, επίσης το δικό της θεατρικό έργο, «Pet City», το 2010 στο θέατρο Σημείο, το έργο του Neil Labute «Medea Redux», το 2011, που θα συνεχιστεί το 2012 στο θέατρο Πορεία. Πρόσφατα σκηνοθέτησε στο θέατρο Βαφείο, με την ομάδα «drama–mini», το βραβευμένο Ισπανικό έργο του Χουάν Μαγιόρκα, «Η Χελώνα του Δαρβίνου».
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Σωτήρης Παπανικολάου, Φωτογραφία
Στο έργο που παρουσιάζουν η Blanka Amezkua και ο Σωτήρης Παπανικολάου αλλοιώνονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου μιας γυναίκας ως μια ευθεία αναφορά στη «διάβρωση» που υφίσταται το άτομο από την αγριότητα της εποχής.
Ο Σωτήρης Παπανικολάου σπούδασε φωτογραφία στις σχολές AKTO και FOCUS από το 1985 έως το 1989. Από το 1989 διατηρεί στούντιο διαφημιστικής φωτογραφίας. Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις στην Ελλάδα.
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 15/11/2011]
Βασιλική Σοφρά, Γλυπτική
Το κεφάλι ενός πιθήκου-πειραματόζωου καυτηριάζει μια άλλου είδους δια-φθορά, αυτήν της παράλογης πρακτικής διεξαγωγής «επιστημονικών» πειραμάτων και της συνεχούς θυσίας ζώων/ζωών στο βωμό της ανθρώπινης «προόδου».
Η Βασιλική Σοφρά εννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική (1987–1993), και γλυπτική(1995–2000) στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Με υποτροφία της Bosch σπούδασε γλυπτική στην Hochschule Der Kunste Βερολίνου, (1996–7), και χαρακτική στην Α.Σ.Κ.Τ., με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. (1993–95). Μεταπτυχιακές σπουδές στη Βασική και Εφαρμοσμένη Γνωσιακή Επιστήμη από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει εκθέσει ατομικά στην γκαλερί Ώρα, (1992), την Bosch gallery (1996) και στην Ε.Π.Α.Σ.Κ.Τ., (1997), και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετείχε στην 4η Biennale του Maastricht, 1993 ως απόφοιτη masterclass με την ομάδα του Richard Deacon, και στην 3η Biennale του Πεκίνου, Colors and Olympism, το 2008. Έχει συμμετάσχει σε πανελλήνια και διεθνή συμπόσια, όπως το Β΄ και Γ΄ Διαβαλκανικό Συμπόσιο Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Σαμοθράκης (1998 και 2001 αντίστοιχα), το Α΄ Πανελλήνιο Συμπόσιο Εικαστικής Δημιουργίας Σαμοθράκης, την Αμοργό (2005), τη Νάξο (2006) και την Κρήτη (2009). Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας και Αντιπρόεδρος του Ο.Σ.Δ.Ε.Ε.Τ.Ε («Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Έργων των Εικαστικών Τεχνών και Εφαρμογών τους). Από το 1997 διδάσκει στη Μέση Εκπαίδευση. Ζει και εργάζεται στον Πειραιά.
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Βαρβάρα Σπυρούλη, Φωτογραφία
Πάνω σε έναν τοίχο που μοιάζει να καταρρέει, αφήνονται τα «ίχνη» μορφών ζώων και πουλιών ως ένα μικρό λεύκωμα ζωολογίας, σα μια κληρονομιά σε μελλοντικές γενιές που ίσως δε γνωρίσουν ποτέ τα ζώα αυτά στο φυσικό τους περιβάλλον.
Η Βαρβάρα Σπυρούλη γεννήθηκε στην Αθήνα. Από το 1986 μέχρι το 1991 σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας με δάσκαλους τον Ν. Κεσανλή και τον Τ. Πατρασχίδη. Σπούδασε παράλληλα στα εργαστήρια γλυπτικής του Γ. Νικολαΐδη και λιθογραφίας του Θ. Εξαρχόπουλου. Από το 2001 μέχρι το 2003 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Αρχιτεκτονική – Σχεδιασμός Χώρου του ΕΜΠ με θέμα εικονική Πραγματικότητα και Τέχνη με επιβλέποντες τους καθηγητές Δ. Παπαλεξόπουλος, Κ. Μωραΐτης, Δ. Χαρίτος. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις.
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Τάσσος Τριανταφύλλου, Εγκατάσταση
Ο θεατής καλείται να στρέψει συνειδητά το βλέμμα του προς τη γη, εκεί που αποθέτει πολλά και διαφορετικά «ευρήματα» μιας ολόκληρης ζωής με την οργάνωση μιας αρχαιολογικής ανασκαφής, στοχεύοντας στην επαναθεώρηση και κατανόηση της/μιας ανθρώπινης πορείας.
Ο Τάσσος Τριανταφύλλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1962. Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας (1987–1991) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές (MFA) στο Edinburg College of Fine Art στη Σκοτία, Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει εκθέσει ατομικά και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Από το 1999 διδάσκει αισθητική αγωγή στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έργα του βρίσκονται στη Συλλογή της Γενικής Τράπεζας της Ελλάδος, στο Κέντρο Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης, και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, Ολλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο.
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 24/5/2012]
Γιώργος Τσεριώνης, Ζωγραφική
Επιζωγραφίζοντας με μελάνι τα πρόσωπα ανθρώπων που ποζάρουν με έναν τόνο επισημότητας, δηλώνεται η μετάλλαξη της ανθρώπινης υπόστασης, η κατασκευή νέων οντοτήτων που καλούνται να συνεχίσουν τη ζωή τους και μετά η παρέμβαση σε αυτήν μηχανισμών πέραν του ελέγχου τους.
Ο Γιώργος Τσεριώνης γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα, σπούδασε στη σχολή Βακαλό και στον όμιλο Τέχνης και Φιλοσοφίας και με καθηγητές τους Ρουμπίνα Σαρελάκου, Κυριάκο Ρόκο και Γιάννη Παπαϊωάννου. Έχει πραγματοποιήσει δεκατρείς ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές. Έργα του βρίσκονται στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Φλώριναs, Συλλογή CITIBANK, Συλλογή ALPHA BANK, ACG Art του Αμερικάνικου Κολλεγίου Ελλάδος, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και σε ιδιωτικές συλλογές.
[Ενημέρωση βιογραφικού στις: 15/11/2011]
