Παναγιώτης Παπουτσής | Mabuhay

Η περιοχή των Αμπελοκήπων αποτελεί εδώ και πολλές δεκαετίες έναν σημαντικό τόπο διαμονής για την κοινότητα των Φιλιππινέζων στην Αθήνα. H εν λόγω κοινότητα αριθμεί περίπου 10.000 μέλη, τα οποία συμβάλουν σημαντικά στη διαμόρφωση της κοινωνικής ταυτότητας της περιοχής. Οι πρώτης γενιάς Φιλιππινέζοι που διαμένουν στην Αθήνα διατηρούν στενή επαφή με την πατρίδα τους σε συναισθηματικό, επικοινωνιακό και οικονομικό επίπεδο. Χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα, όπου είναι δυνατό, εργάζονται σκληρά και κάνουν οικονομίες. Έτσι, συντηρούν με εμβάσματα συγγενείς τους στις Φιλιππίνες και προσφέρουν στα παιδιά τους αξιοπρεπή διαβίωση και σπουδές, προσδοκώντας σε ένα καλύτερο μέλλον. Η δεύτερη και ιδίως η Τρίτη γενιά Φιλιππινέζων υιοθετεί μια πιο σύγχρονη, προσωπική κουλτούρα σε σύγκριση με τους προγόνους τους, συνυφασμένη με τα πρότυπα της εποχής τους. Η φωτογραφική έκθεση «Mabuhay» αποτελείται σε μεγαλύτερο ποσοστό, από φωτογραφικά πορτραίτα Φιλιππινέζων μεταναστών της Αθήνας σε εξωτερικούς χώρους της περιοχής των Αμπελοκήπων. Μικρότερο ποσοστό της σειράς περιλαμβάνει εικόνες νεκρής φύσης από εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, όπου δραστηριοποιούνται. Ο όρος «Mabuhay» σημαίνει ζήτω ή να ζήσετε και χρησιμοποιείται συχνά ως χαιρετισμός φιλοξενίας ή ευχή, όπως το καλωσόρισμα σε εκδηλώσεις υποδοχής, εορτασμούς και επίσημες τελετές. Η έντονη θρησκευτικότητα των Φιλιππινέζων είναι εμφανής στην κοινωνική τους συμπεριφορά και αποτυπώνεται στη γλώσσα του σώματος, καθώς η σωματική τους στάση παραπέμπει σε προσευχή. Επιπλέον, τα ήρεμα βλέμματά τους αποπνέουν πνευματικότητα, σαν να προσεύχονται. Στις εικόνες νεκρής φύσης, η επιλογή πολιτιστικών και θρησκευτικών αντικειμένων παραπέμπει αισθητικά και εννοιολογικά στις αξίες της κοινότητας και στην ιδιαίτερη πατρίδα τους, τις Φιλιππίνες. Η φωτογραφική δουλειά του Παναγιώτη Παπουτσή αποτελεί έναν οπτικό χάρτη της Φιλιππινέζικης κοινότητας στην Αθήνα, ένα μωσαϊκό από στιγμές καθημερινότητας, διαδρομές χαραγμένες μέσα στο αστικό πλέγμα, και πρόσωπα που αφηγούνται μια ιστορία μετανάστευσης, αντοχής και ταυτότητας. Κάθε εικόνα λειτουργεί σαν ένα παράθυρο σε μια παράλληλη πόλη, μια αθέατη γεωγραφία που αποτυπώνει τη δυναμική συνύπαρξη δύο κόσμων. Πρόκειται για μία φωτογραφική σειρά που δεν περιορίζεται στην απεικόνιση, αλλά διαμορφώνει μια νέα, υβριδική γεωγραφία, εκεί όπου η Αθήνα και η Μανίλα διασταυρώνονται, συνομιλούν και συνυπάρχουν, αναδεικνύοντας τις αόρατες διαδρομές της μετανάστευσης μέσα στο σώμα της πόλης των Αθηνών. (Ιωάννης Φετάνης)...περισσότερα